soorten brandwonden

Een brandwonde is een beschadiging van de huid en eventueel ook van de onderliggende weefsels door blootstelling aan een vlam, hete vloeistof of voorwerp, elektrische stroom of chemische stoffen. 

Brandwonden op de huid ontstaan door:

• contact met warmte: heet water, dampen, vet of hete voorwerpen, of contact met vuur
• contact met chemische stoffen zoals bepaalde schoonmaakmiddelen
• contact met elektrische stroom 
• langdurig onbeschermd in de zon blijven of door zonnebanken. 

Brandwonden in de mondholte, keel, slokdarm en longen ontstaan door het inademen van hete lucht of bij het inslikken van chemische middelen.

De diepte van een brandwonde is onder andere afhankelijk van de temperatuur waaraan de weefsels werden blootgesteld en de contacttijd met de warmtebron, stroom of schadelijke stof. 

• Bij oppervlakkige brandwonden is er enkel beschadiging van de bovenste huidlagen. De tastzin blijft intact. Bij uitoefenen van druk op de huid, krijgt die na het loslaten opnieuw haar rode kleur. Het wondoppervlak is vochtig, en soms zijn er blaren. Een oppervlakkige brandwonde geneest na 2 à 3 weken.
• Bij diepe brandwonden is de tastzin altijd aangetast. Na uitoefenen van druk op de huid wordt die niet opnieuw rood. Het wondoppervlak is vaak droog. Brandwonden veroorzaakt door vlammen of elektrische stroom zijn meestal diep. 

Naast het inschatten van de diepte van de brandwonde is ook de grootte van de verbrande zone van belang. Deze wordt uitgedrukt in een percentage van het totale lichaamsoppervlak: een handpalm bij een volwassene komt overeen met ongeveer 1% van het totale lichaamsoppervlak, een bovenste lidmaat met 9%, een onderste lidmaat met 18% en een bovenlichaam met 36% van het lichaamsoppervlak. Om eerste hulp te bieden, wordt soms ook vergeleken met een muntstuk van 2 euro:

• Als de brandwonde groter is dan een muntstuk van 2 euro of het gezicht raakt of er ontstaan blaren: bedek de brandwonde en raadpleeg je arts of ga naar de spoeddienst van het ziekenhuis.
• Als de brandwonde groter is dan de hand (van het slachtoffer): bedek de brandwond en ga naar een spoeddienst of het dichtstbijzijnde brandwondencentrum. Bel in geval van twijfel de hulpdiensten (112), geef niets te drinken of te eten, zorg ervoor dat het slachtoffer niet afkoelt.

Brandwonden worden onderverdeeld in drie graden, gebaseerd op de ernst van het letsel. Die is afhankelijk van de temperatuur en de duur van blootstelling aan de warmtebron.

1ste graads brandwonden

De lichtste brandwonden zijn die van de eerste graad. De huid is rood, pijnlijk en soms licht gezwollen, maar vertoont geen blaren. Ze zal zich spontaan herstellen zonder littekenvorming.

2de graads brandwonden

Een oppervlakkige tweedegraads brandwond is eveneens rood en pijnlijk, maar nu ontstaan er ook blaren. De wond is vochtig bij kapotte blaren.

Bij een diepe tweedegraads brandwond is de huid vlekkerig rozerood met witte plekken. Ook nu zijn er blaren. De wond doet weinig tot geen pijn. Met de juiste verzorging zal de huid na twee tot drie weken volledig herstellen.

3de graads brandwonden

Bij een derdegraads verbranding is de totale huid verbrand. De diepere lagen, waarin de zenuwen liggen, zijn aangetast. Er is geen pijngevoel meer. De huid is geelwit tot bruinzwart. Na een langdurig genezingsproces zullen er altijd littekens te zien blijven.

Eerste hulp bij brandwonden is cruciaal. Algemeen geldt “eerst water, de rest komt later”. Maar wat doe je best na het afkoelen? En hoe weet je of je de huisarts of de hulpdiensten moet bellen? Lees meer over wat je kan doen bij brandwonden.