huisapotheker: apothekers en patiënten aan het woord

patiënt Ann

Het moest een leuk weekendje Canterbury worden maar het draaide uiteindelijk helemaal anders uit. Zo’n 17 jaar geleden raakte een vrachtwagen Anns auto op de snelweg en eindigde de rit in de middenberm. De wagen herleid tot schroot, maar nog veel erger: Ann liep ernstige lichamelijke blessures op. 

Vóór het ongeluk werkte ik als verpleegkundige maar het werd al snel duidelijk dat ik nooit meer zou kunnen werken. De artsen moesten onder andere mijn nek vastzetten waardoor ik veel minder kracht heb. Bovendien lukten heel gewone dingen me niet meer. Door zuurstoftekort kreeg ik een niet-aangeboren hersenafwijking waardoor ik opnieuw moest leren praten, lezen en schrijven. Na verloop van tijd bleek het ongeluk ook een effect te hebben op mijn kortetermijngeheugen en concentratievermogen. Als ik met iets bezig ben en de postbode belt aan, heb ik nadien geen flauw idee wat ik precies aan het doen was. Ik moet zelfs briefjes maken om te weten waar ik mijn andere geheugensteuntjes heb gelegd.

Wat ooit begon als een eenmalige afhaling van medicatie is intussen uitgegroeid tot een echte vertrouwensband. De afgelopen jaren waren bij momenten bijzonder zwaar en soms heb ik het nog moeilijk, maar het doet deugd te weten dat er altijd iemand is die naar je luistert en mee zoekt naar oplossingen. Door mijn geheugenproblemen heb ik het zeer moeilijk om mijn medicatie correct te nemen. Daarom heeft de apothekeres een volledig schema uitgewerkt dat me precies vertelt wanneer ik welke medicatie moet nemen en dat ervoor zorgt dat de verschillende geneesmiddelen elkaars werking niet kunnen beïnvloeden.

Ik ben intussen bijna 52, maar doordat ik een groot risico loop op een trombose mag ik geen hormonen innemen die de symptomen van de menopauze zouden kunnen verzachten. In principe moet ik er dus gewoon mee leren leven maar m’n apothekeres heeft alles uit de kast gehaald om uit te zoeken welk natuurlijk middel, zonder hormonen, me toch kon helpen om comfortabeler te leven zonder dat ze mijn gezondheid in gevaar brengt. En met succes.

patiënt Roel

Al jaren gaat Roel naar dezelfde apotheek in de stad. Als trouwe klant is er in die tijd een vertrouwensband gegroeid, zelfs al gaat het om een grote apotheek en werkt er veel personeel. Het grote voordeel? Advies op maat en een klankbord. En dat is voor Roel en zijn gezin van onschatbare waarde. 

Ik moet al diep in mijn herinneringen graven om me nog een beeld te kunnen vormen van een andere apotheek (lacht). We wonen al het overgrote deel van ons leven in Hasselt en eigenlijk zijn we al die tijd trouwe klant bij de Goed apotheek op de Grote Markt. Een grote apotheek met veel personeel en een ruime voorraad. De apotheek ligt midden in de stad waardoor het er vrij druk kan zijn, maar toch neemt het personeel er altijd de tijd om oprecht naar je te luisteren. Nog belangrijker is dat we ondertussen een duurzame en vertrouwelijke relatie hebben opgebouwd met het apotheekteam. Zij weten wie we zijn, kennen onze medische achtergrond en geven ons dus heel persoonlijk advies.”

Mijn vrouw is allergisch voor lactose waardoor ze geen kaas, melk of room mag eten. Maar ook de meeste medicatiecapsules bevatten lactosepoeder, dus mag ze die ook niet innemen. Niet elke huisarts is daar even opmerkzaam voor. Gelukkig is onze apotheker dat wel en ze stellen dus altijd een alternatief voor. Of die tip die ik kreeg om geen pompelmoessap te drinken bij de pilletjes die ik neem om mijn hoge bloeddruk onder controle te houden. Die vertrouwensband zorgt ervoor dat we steeds advies op maat krijgen. Het maakt het voor ons ook makkelijker om bepaalde relevante informatie te delen met onze apotheker. We weten dat die in betrouwbare handen is en dat het onze gezondheid ten goede komt.

Siegfried Roesems - Apotheker-titularis Goed apotheek Hasselt

Geneesmiddelen hebben me altijd al gefascineerd. Dat kleine pilletjes zo’n effect kunnen hebben op het lichaam, daar wou ik het fijne van weten. Maar toen ik als apotheker aan de slag ging, merkte ik pas dat mijn echte passie bij de patiënten ligt.

Je weet nooit wat de dag zal brengen en de kleine vragen zijn al even boeiend als de complexe problemen. De laatste jaren heb ik de handen vol met de organisatie en planning van onze grote apotheek in het centrum van Hasselt. Toch vind ik het nog altijd heel boeiend wanneer ik onze patiënten kan adviseren en samen met hen op zoek kan gaan naar de beste oplossing. Soms is die ook dichterbij dan je denkt en staat ze gewoon in de medicijnkast bij je thuis. Ook dat is goed advies geven.

Een heel ander verhaal is het wanneer mensen een zwaar ziekteproces doormaken of amper nog positieve vooruitzichten hebben. Dat went nooit, en tegelijkertijd zijn dat leerrijke ervaringen. Die mensen leren me om te relativeren en de hoofdzaak te onderscheiden van de bijzaken. Af en toe krijgen we een kaartje of een doosje pralines van een patiënt die ons wil bedanken voor de goede zorgen. Als apotheker doen we natuurlijk gewoon ons werk, maar veel patiënten waarderen de extra inspanningen wel. En toegegeven, zo’n attentie doet zelfs na al die jaren nog steeds deugd. Die kaartjes bewaren we op een prominente plaats.