soorten incontinentie

Stressincontinentie wordt ook inspanningsincontinentie genoemd. Je verliest kleine beetjes urine door verhoogde druk in je buik, bijvoorbeeld door te hoesten, lachen, niezen of tillen. Deze vorm van incontinentie komt vaker voor bij vrouwen.

De oorzaak is een verzwakte bekkenbodem of verzwakte sluitspier van de plasbuis. Een zwangerschap kan hier een oorzaak van zijn. Bij mannen kan een prostaatoperatie soms leiden tot inspanningsincontinentie of stressincontinentie. Andere risicofactoren zijn ouderdom, overgewicht en vaak moeten persen door constipatie.

Bij aandrangincontinentie of urge-incontinentie voel je vaak een plotse drang om te plassen. Die drang kan je niet tegenhouden. Je kan dan al urine verliezen voor je het toilet bereikt. Dit type incontinentie komt voor bij zowel mannen als vrouwen, al lopen vrouwen er meer kans op.

Urge-incontinentie kan liggen aan een overactieve blaas. Ook een zenuwaandoening, zoals dementie, MS of de ziekte van Parkinson kan een oorzaak zijn. De kans op aandrangincontinentie wordt groter naarmate je ouder wordt.

Overloopincontinentie of druppelincontinentie heeft vermoedelijk te maken met een verminderde werking van spieren in de blaaswand. Tijdens het plassen leegt je blaas zich niet goed waardoor die overvol geraakt. De druk in je blaas neemt toe, en je kan ongewenst wat druppels verliezen.

Overloopincontinentie komt vaker voor bij mannen, en meestal op oudere leeftijd. Een vergrote prostaat of andere prostaatproblemen zijn vaak de oorzaak. Bij vrouwen ligt de oorzaak doorgaans bij een verzakking of een zwelling van de eierstokken of de baarmoeder.

Bij reflexincontinentie voel je geen aandrang om te plassen. Je kan op onwillekeurige momenten urine verliezen. De oorzaak ligt niet bij je urinestelsel, maar bij een afwijking in je zenuwstelsel. Daardoor sturen je hersenen je blaasspieren niet meer (goed) aan. Deze soort incontinentie komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen.

Reflexincontinentie is altijd het gevolg van een neurologische aandoening, zoals:

• een dwarslaesie
• spina bifida (open rug)
• een herseninfarct
• multiple sclerose (MS)
• een tumor in het ruggenmerg
• een beschadiging van een zenuw tijdens een operatie

Bij functionele incontinentie is er niets mis met je blaas of urinewegen. Je raakt gewoon niet meer op tijd op het toilet. Bijvoorbeeld doordat je niet meer of moeilijk kan stappen, omdat je verward bent of dementie hebt, je cognitief vermogen lager is …

Bij een beperkte mobiliteit kan je op regelmatige tijdstippen even een toiletbezoek inlassen,  zelfs al voel je nog geen aandrang. Zo kan je dit probleem voor zijn. Een toiletstoel naast het bed en gemakkelijke kleding kunnen ook een oplossing bieden. Bij Goed thuiszorgwinkel vind je heel wat discrete hulpmiddelen tegen incontinentie.

Bij totale incontinentie valt de functie van je blaas compleet weg. Je voelt geen aandrang meer en bent de controle over je blaas volledig kwijt. Het gevolg is dat de blaas gewoon alles laat lopen. Deze vorm van incontinentie is heel zeldzaam.

Totale incontinentie kan het gevolg zijn van een aangeboren afwijking of een aandoening op latere leeftijd. Ook slecht functionerende bekkenbodemspieren, neurologische aandoeningen, een gestoorde blaasfunctie of een beschadigde sluitspier kunnen aan de basis liggen.

Tijdens en na je zwangerschap kan je te maken krijgen met zwangerschapsincontinentie. Dit komt voor bij ongeveer een derde van de vrouwen en gaat meestal vanzelf over.

Ongewild urineverlies tijdens of na je zwangerschap kan verschillende oorzaken hebben. Zo wordt je baarmoeder groter waardoor die meer drukt op je blaas. Ook de aanmaak van het zwangerschapshormoon hCG en een verzwakking van de bekkenbodemspieren kunnen aan de oorzaak liggen. Verzwakte bekkenbodemspieren kunnen ook leiden tot stressincontinentie.

Bij nachtelijk urineverlies of bedplassen word je ‘s nachts niet wakker als je moet plassen. Je verliest niet een paar druppels, maar doet een hele plas in bed. Bedplassen komt voor bij 1% van de volwassenen.

Nachtelijk urineverlies heeft niets te maken met een overactieve blaas, te diep slapen of te veel drinken. Factoren zoals stress, alcoholgebruik, een urineweginfectie of ouderdom kunnen een oorzaak zijn.

Bij ontlastingsincontinentie of fecale incontinentie verlies je geen urine, maar ontlasting. Dit kan gaan van onbedoeld winden laten tot volledige ontlasting verliezen.

De oorzaak ligt meestal bij een beschadiging of verzwakking van de anale kringspier. Een andere mogelijke oorzaak is een beschadiging aan een zenuw die de anale sluitspier of bekkenbodemspier aanstuurt. Dit als gevolg van een operatieve ingreep, bevalling, ziekte of ouderdom.