met een rolstoel door het leven

Ives: ‘21 jaar. In de fleur van mijn jonge leven kon ik de wereld aan. Ik zat op kot in Gent en studeerde boekhouding. Ik had vrienden bij de vleet en een fantastisch lief. Plots is dat gedaan en lig je met een onbeweeglijke romp en benen in een ziekenhuisbed. Gelukkig kon ik revalideren dichtbij al mijn vrienden. Doe daar de nooit aflatende steun van mijn familie bij en je hebt de perfecte mix om relatief snel de knop in je hoofd om te draaien.

Weet je wat mooi is? Mijn lief van toen is mijn fantastische vrouw vandaag: ze is bij me gebleven en we hebben samen twee kinderen, Enver en Ella. Ik ben gelukkig en dankbaar om zoveel liefde.'

revalideren vraagt tijd

‘Ik heb mijn studies afgemaakt met twee jaar vertraging door de intensieve revalidatie. Drie maanden na het ongeval merkte ik dat er toch wat beweging kwam in mijn benen: de zenuwen waren dus niet helemaal doorgesneden. Dat gaf me zoveel hoop dat ik mezelf liet geloven dat ik op een dag weer zou stappen. Ik heb dat gehaald, zij het met behulp van krukken. Ik kan korte afstanden te voet afleggen. Geloof me, het maakt een wereld van verschil om eens uit die rolstoel te kunnen opstaan. Ik trok ook naar Amerika om er een revolutionaire therapie met elektrostimulatie te volgen. Dat heeft mijn spieren krachtiger gemaakt en zorgt ervoor dat stappen met krukken nu wél kan.

Daarnaast ben ik natuurlijk zelf heel actief. Vroeger reed ik geregeld met mijn handbike, vandaag vind je me op zaterdagochtend in de atletiekclub ‘Wapper’, waar ook enkele topparalympiërs actief zijn. Ik heb ook al enkele halve marathons gereden.

Letterlijk en figuurlijk in beweging blijven geeft me veerkracht en die heb ik nodig om het leven weer aan te pakken.'

aangepast wonen met een beperking

‘Ik heb altijd geweigerd om in een compleet aangepaste woning te leven. Mijn doel was van meet af aan opnieuw te stappen. Toen ik weer ging studeren, huurde ik samen met mijn vriendin een appartement in Gent, zonder speciale voorzieningen, en dat lukte. Pas toen we het ouderlijk huis verbouwden, hebben we wat grondigere aanpassingen gedaan. Alle kamers in ons huis zijn op het gelijkvloers. In de badkamer heb ik een inrijdouche met zitje en armondersteuning en voldoende ruimte naast het toilet om er met de rolstoel langs te kunnen.

Ik probeer preventief doorligwonden te voorkomen. In de rolstoel met een speciaal gelkussen onder mijn zitvlak en in bed met kussens tussen mijn knieën en enkels. Ik merk dat mijn huid makkelijk roodheid en kleine wondjes vertoont. Anders dan bij mensen zonder beperking, genezen die bij mij een pak trager. Dat heeft te maken met de verminderde bloeddoorstroming vanaf mijn letsel: beter voorkomen dan genezen dus.’

een rolstoel kiezen vroeger en nu

‘Het VSB betaalt gebruikers elke drie, vier of vijf jaar één rolstoel terug. Ik verslijt ze zo snel niet omdat ik nog afwissel met mijn krukken. Momenteel zit ik in mijn derde rolstoel. Als ik de aanschafprocedure van vandaag vergelijk met die van vroeger, dan is dat dag en nacht verschil. Vroeger moest ik mijn rolstoel bijna uit een papieren brochure gaan kiezen. Er werd dan wel één testrolstoel van het model van mijn keuze besteld, maar dat was het. Extra opties moest je - zonder er iets van te kennen - aanvinken op een lijstje. Vandaag is zoiets ondenkbaar, gelukkig maar.

Tegenwoordig kan je in het rolstoelexpertisecentrum van Goed thuiszorgwinkel terecht voor een complete en hoogtechnologische meting. Rolstoelverstrekkers staan je bij met professionele kennis en tonnen ervaring. Verschillende modellen rolstoelen zijn er aanwezig en kan je uittesten.

Je rijdt met je rolstoel op een soort weegschaal die allerlei testen en metingen uitvoert. Het resultaat kan je volgen op een groot scherm. Vooral de analyse van de drukverdeling is heel interessant. De technologie brengt in beeld waar er te veel druk op je lichaam rust en waar er nog wat marge is. Dankzij aanpassingen aan je rolstoel, je zitkussen of de graad van je rugleuning kan je die ‘fouten’ in druk gaan corrigeren. Het resultaat is de best mogelijke zithouding en een rolstoel die haast per millimeter is aangepast aan je lichaamsbouw, lengte en behoeften.

Zelf ging ik langs met mijn huidige rolstoel. Ik dacht dat mijn houding redelijk oké was, maar er bleken toch nog wat verbeteringen mogelijk. Het midden van mijn rug ving blijkbaar te veel druk op in vergelijking met mijn onderrug. Zonder die test kom je zoiets nooit te weten. Zelfs als je niet op zoek bent naar een nieuwe rolstoel, kan je er gratis terecht. Pijnklachten en andere ongemakken vragen niet altijd om een dokter. Vaak zijn aanpassingen aan je zithouding of ondersteunende hulpmiddelen een betere oplossing.’

alles kan beter

‘Ik sta eigenlijk niet meer stil bij mijn beperking. Ik ben wie ik ben en ik leef voluit, net als iedereen.

Sommige mensen met een beperking storen zich eraan dat ze worden aangestaard of net genegeerd. Ikzelf merk het eigenlijk niet meer op of stoor me er niet meer aan. Wat ik als tip wel kan meegeven is: behandel ons niet anders, medelijden of betutteling is niet nodig. Aan de infrastructuur voor rolstoelgebruikers kan nog serieus gesleuteld worden, al zie ik de laatste jaren de dingen toch in positieve zin veranderen. Echt ergeren doe ik me daar niet aan maar het zou leuk zijn mochten we echt overal naar binnen kunnen zonder problemen.’